Daar word ik nou zo moe van.
Afgelopen voorjaar ben ik gaan vissen in het nieuw aangelegde natuur gebied “Het Gagelse Bos” onder de rook van Utrecht. Ik had het gebied ontdekt tijdens een wandeling met mijn gezin. En ik zag er prachtige plassen en sloten. Ideaal voor voorn en brasem. … een uitdaging om er een keer te gaan vissen.
En aangezien ik een vispas heb en aangesloten ben bij de plaatselijke visvereniging moet dat kunnen.
Op een zaterdag in mei ben ik er heen gegaan. Dat was nog niet zo eenvoudig,
want je moet dan nog wel een klein half uurtje lopen voor dat je vanaf de auto op jouw stek bent.
Ik heb tenslotte mijn hengels, viskoffer, voeremmer en schepnet mee.
Toen ik ongeveer half uurtje aan het vissen was, en de vissen net lekker begonnen te bijten, kwam er een boswachter aan op zijn brommer. Ik was net bezig een knappe ruisvoorn binnen te halen toen hij mij aansprak. Ik vroeg:”een ogenblikje dan haal ik eerst deze vis even binnen”. Die zat toch al aan mijn haak.
Daar had de boswachter geen tijd voor.
Ik kreeg er een beetje de pest in en ik zei : “ ik haal toch even die vis binnen”.
Wat moet je anders op zo’n moment?. Toen ik de vis hadonthaakt en terug gezet begon die man te beweren dat ik hier helemaal niet mocht vissen.
Ik liet mijn vispas zien en mijn lidmaatschap kaart van de visvereniging. Maar daar had die man allemaal niets mee te maken. “ Vissen mag hier niet, begrijpt u dat ! “.
Ik had alleen maar bordjes gezien van honden aan de lijn en verboden voor ruiters, dus vroeg ik hem waar dat dan stond.
Hij ging er niet op in en vroeg mij mijn naam want hij wilde mij een bekeuring geven.
Toen ik vroeg of hij zich kon legitimeren, zei dat hij van Staatsbosbeheer was maar zijn naam wilde hij niet geven.
Ik zei: “ dan geef ik mijn naam ook niet. Ik heb me rot gesjouwd om hier te komen en ik ga niet weg”.
De man stapte weer op zijn brommer en ging weg.
Een uur later kwam er een Jeep aan rijden met daarin de bewuste boswachter en een collega. Ze zeiden weer dat ik hier niet mocht vissen en dat ik weg moest gaan. Toen ik vroeg waarom, was hun antwoord dat ik de natuur te veel verstoorde en misschien wel beschadigde !
Toen zei ik: “ en daarom rijden jullie met een brommer en een jeep door deze natuur en dat beschadigt en verstoort natuurlijk niet de natuur”.
Daar waren ze niet zo blij mee .
Ik was in tussen behoorlijk boos. Ik heb weer gevraagd naar hun legitimatie. Omdat ik een brief wilde schrijven over dit soort zaken naar SBB. En dat heb ik ze ook gezegd. Maar die wilden zij niet geven.
“Dan blijf ik mooi zitten, en jullie doen maar, want ik ga niet weg !”
De heren zijn weg gegaan. Ik heb een fantastische visdag gehad. En ik heb er niets meer van gehoord. Ik ga er nog regelmatig vissen.
Een paar weken gelezen las ik in de plaatselijke courant dat SSB vissteigers gaat aanleggen in het ‘Gagelse Bos.
Op mijn visplek dus.
Kees Andriessen