Daar word ik nou zo moe van:
Ik ben een hondenmens. Ik heb mijn hele leven honden gehad en heb ze natuurlijk nog steeds.
Ik wandel met mijn honden altijd op wat tegenwoordig het “Polderpad” heet.
Een prachtig natuurgebied met water, trilveen en weilanden. Kortom, het is een genot om daar te wandelen. Je kunt hier echt genieten van de natuur, de weiden, en de vogels.
Echter, ik mag daar niet meer wandelen met mijn hond want wij verstoren daar de natuur te veel!
De natuur is ontstaan door onze plaatselijke boeren. Zij hebben dit gebied gemaakt zoals het nu is.
Maar zij mogen er ook al niet meer komen. En als zij er land kunnen pachten dan is dat onder zeer strenge voorwaarden( over vee en maaien en zo). Alles volgens de hoge normen die Staatsbosbeheer meent de burger te mogen opleggen. Zij weten immers alleen hoe de natuur in elkaar zit en zij hebben als enige de kennis hoe dit ingewikkelde proces beheerd moet worden.,
Ik heb jarenlang genoten van dit prachtige gebied maar helaas dat mag niet meer.
Er is regelmatig controle en iedereen die er zelfs met een aangelijnde hond loopt of s’avonds laat wandelt wordt op de bon geslingerd.
Dan gaat het eindelijk vriezen, en kunnen we weer eens schaatsen. Half Utrecht is op het Polderpad te vinden. Het ijs is prachtig. Het is gezellig en er zijn veel schaatsers en veel wandelaars en er lopen zelfs mensen met honden op het ijs.
En er is niemand van Staatsbosbeheer te zien.
Hebben die ook al vorstverlet?
Ik heb ook nergens kunnen horen of lezen dat de natuur toen te veel verstoord of beschadigd werd.
Van daar weet u wel.
Vandaar die gribus die je nu overal op land van SBB kunt zien. Het land verruigt,
De vogelstand holt achteruit en het wordt er stil in alle gebieden.
Het beleid van SBB is dat er natuurgebieden moeten ontstaan, wel volgens hun voorwaarden natuurlijk, waar wij vervolgens niet van mogen genieten.
Dit doen zij echter wel van ons belastinggeld.
Ik vind dit een hele slechte ontwikkeling.
Kees Andriessen